In 1927 werd het grote huis met aanhorigheden overgenomen door de zusters Franciscanessen van Heythuysen. Deze congregatie werd gesticht door Catharina Daemen uit Ohé en Laak (1787 – 1858), bekend onder haar kloosternaam Moeder Magdalena. Op 8 augustus namen de eerste vier zusters hun intrek in Stevensweert. Later voegden zich er nog twee zusters bij; één werd hoofd van de meisjesschool en één zuster was bestemd voor de naaischool en nam ook de zorg voor de zieken op zich. Op 2 september werd een eigen kapel in gebruik genomen. Deze had men ingericht op de eerste verdieping van het huis (achter de 3 linker ramen). Elke morgen waren er twee missen, gedaan door de rustende pastoors Houben en Willinck. Ook was er een kleine sacristie en een biechtstoel. Op 24 november 1927 kwam er nog een wijkzuster bij. Op de plaats van de stallen (links naast het huis) werd een “bewaarschool” gebouwd welke op 14 februari 1928 startte met 38 kleuters. Boven de kleuterschool waren de slaapvertrekken van de zusters (de zgn. chambrettes). Deze waren vanaf de eerste verdieping van het huis bereikbaar via een lange gang over de hele lengte van het huis. Het totale aantal zusters groeide uit tot acht. Zuster Hildeberta was moeder-overste en tevens werkzaam in de naaischool. Verder waren er een portierster, een zuster voor de bewaarschool (voor jongens en meisjes), en een voor de lagere meisjes-school, een ziekenzuster voor Stevensweert en een voor Ohé en Laak, een zuster voor de was en koken. Enkele zusters verzorgden ook elke zaterdagmiddag de versiering in de R.K. Kerk van Stevensweert. Ook op andere terreinen waren de zusters actief: zo maakten ze in 1935 een mooie vlag voor de studentenclub van Stevensweert.In de tuin ten westen van het huis werd in 1932 op verzoek van pastoor Nabben een meisjespatronaat gebouwd. Tijdens WO II moesten de zusters op 27 sept. 1944 vluchten naar Echt waar ze 16 weken onderdak vonden bij de zusters Ursulinen. Hun evacuatie ging verder naar Vlodrop voordat ze op 7 maart 1945 terugkeerden naar het bevrijde Stevensweert. Het bestuur van de congregatie besliste echter dat, bij gebrek aan krachten, het klooster in Stevensweert op 23 juni 1945 werd opgeheven.

Het totale klooster, inclusief meisjespatronaat en bewaarschool, werd in 1947 verkocht aan de aannemer P. Tubée uit Stevensweert. Het woonhuis werd aanvankelijk verhuurd aan een viertal gezinnen. Het meisjespatronaat werd verbouwd tot tegelfabriek en de bewaarschool op de hoek van Markt en Rulkensstraat werd in 1964 afgebroken en vervangen door een woning. De tegelfabriek werd verbouwd tot woning, Jan van Steffeswertplein 4. In 1962/1963 werd het pand verbouwd tot café. Het interieur werd volledig verbouwd maar ook werden de oorspronkelijke ramen en deuren in de gevels verwijderd, waardoor het historische karakter van het pand vrijwel geheel verdween. Alleen de naam “’t Aod Kloaster” bleef. Vanaf eind 1965 werd het café overgenomen door het echtpaar Everaerts-Stultjens. Zij breidden de zaak verder uit tot hotel en restaurant. Eind december 1990 vierden ze op feestelijke wijze hun 25-jarig jubileum.Door de jaren heen is de bestemming gewijzigd in een restaurant, deze werd opnieuw verbouwd in de winter van 2008/2009 en sinds april 2009 geopend met een heel mooie authentiek uitstraling. `T Aod Kloaster is tot 2019 door verschillende uitbaters geëxploiteerd, sinds 16 februari 2019 zwaait Maikel Vleeshouwers de scepter in `T Aod Kloaster.